Zaman nasıl da hızla elini sallayarak veda etmesini biliyor.İçindeki boşluklara serpiştirilmiş hasrete,küskünlüklere,sebepsiz ihanetlere aldırış etmeden nasıl da çekip gidiyor.Kırıp geçtiği vazolar arkasından öylece bakakaldı.Bir çırpınışın ardından düzelebilmek için döktüğü gözyaşları ise yalnızca satır aralarında kaldı şimdi.
Nesrin Çevik