Bir öfke saatinde değişmesine müsaade ettiğimiz hayatımıza son rengini ,geriye kalan boya fırçaları ve resmettiğimiz sayfalarla sunduk son konuşulan yerde.Boya fırçaları;hiçbir zaman dönmemeyi,ağlayışları ve yeni bir hayata açılan yelkenimizi tasvir etti.Tükenen boyalarla birlikte tükenmiş bir sevginin tasviriyle tamamladık son resmimizi de.
Nesrin Çevik